به نقل از «جام جم آنلاین»

فرصت بازار شام برای کالاهای ایرانی

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۵۱۴۹۴

  تا قبل از وقوع جنگ، تجارت کالاهای غیرنفتی ایران با سوریه در مسیر افزایشی بود اما بعد از آن علاوه بر جنگ شاهد حضور و دخالت‌های بیگانگان در این کشور، توقف و انسداد مسیرهای ترانزیتی و حمل‌ونقلی و شیوع بیماری کرونا بودیم که هر یک به نوبه خود سهم زیادی در کاهش تجارت ایران با این کشور ایفا کردند.با آغاز به کار دولت سیزدهم روابط دو کشور تقویت شد، به‌طوری که صادرات ایران در سال گذشته به دمشق با افزایش ۱۱درصدی نسبت به سال ۱۴۰۰ روبه‌رو شد و ۱۴۷ هزار کالای ایرانی به ارزش ۲۴۳میلیون دلاری به بازارشام صادر شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این درحالی است که درسال۱۴۰۰ نیزصادرات به این کشوربه بیش از۲۱۸میلیون دلار رسیده بود که نسبت به سال۱۳۹۹ که سال آخر دولت دوازدهم محسوب می‌شود، رشدی ۱۰۰درصدی را به اثبات می‌رساند.
   
سوری‎‌‌ها مشتری کدام کالاهای ایرانی‌اند؟
نگاهی به صادرات ایران طی سال‌های گذشته نشان می‌دهد سوری‌ها بیشتر به اجزا و قطعات توربین‌های بخار، انواع محصولات خوراکی کشاورزی شامل شیرخشک، لبنیات، میوه، گوجه، پسته، انواع دارو با مصارف انسانی و دامی، انواع درزگیر و واشر مربوط به خودروهای سبک و وانت و بالاخره انواع آهن و فولاد علاقه‌مند هستند.بد نیست بدانیم که علاوه بر این محصولات کالاهایی چون انواع دارو و تجهیزات پزشکی، کود اوره، انواع شیرآلات، انواع روغن موتور و روغن صنعتی، محصولات شوینده و بهداشتی و کالاهایی نظیر محصولات پتروشیمی و نفتی، مواد شیمیایی و مواد معدنی، حلال‌ها، مصالح ساختمانی،نخ و پارچه، لاستیک، تخته، کاغذ و مقوا، کاشی و سرامیک، کفش، شیشه و آینه، انواع ظروف، قفل، موتور وسایط نقلیه، چیلر، آسانسور، ماشین‌آلات صنعتی، لوازم خانگی، لوازم الکترونیکی، تراکتور، مبل و انواع درب به‌راحتی به سوریه صادر می‌شوند. 
   
مشکلات پیش روی تجارت ایران و سوریه
مسئولان تجاری سوریه معتقدند صادرکنندگان ایرانی نتوانسته‌اند آنچنان که باید و شاید برندهای خود را در بازار سوریه جا بیندازند، به همین دلیل ترکیه هم‌اکنون هشت‌برابر ایران به سوریه کالا صادر می‌کند، این در حالی است که کشورمان با مرزهای زمینی، دریایی و هوایی که دارد، می‌تواند به‌آسانی به این کشور صادرات داشته باشد.با همه این اوصاف به نظر می‌رسد با برطرف‌شدن موانع بانکی، اجرایی‌شدن موافقت‌نامه تجارت آزاد و حل مشکل حمل‌ونقل، دستیابی به تجارت یک میلیارد دلاری بین ایران و سوریه دور از دسترس نیست.

تسهیل صادرات 
برای افزایش هرچه بیشتر تجارت بین دوکشور قراراست ۱۳اسفندماه همایشی تحت عنوان بازارسازی سوریه و فرصت‌های موجود و سهم شرکت‌های ایرانی با حضور مسئولان عالی‌رتبه دو کشور برگزار شود.در همین خصوص عبدالامیر ربیهاوی، مدیرکل دفتر غرب آسیای سازمان توسعه تجارت می‌گوید: سوریه یک میلیارد دلار صادرات و پنج میلیارد دلار واردات دارد و با توجه به سیاست‌های همسو با ایران، این کشور می‌تواند به یکی از کشورهای هدف صادراتی ما تبدیل شود. ربیهاوی گفت: بدون تردید ظرفیتی برای واردات کالاهایی از سوریه به ایران خواهیم داشت که می‌تواند تراز تجاری بین دو کشور را به حداقل اختلاف برساند. همچنین تلاش داریم راهی برای صادرات از سوریه به سایر کشورها باز کنیم. وی ادامه داد: بندر لاذقیه سوریه در دریای مدیترانه یک فرصت برای صادرات به کشورهای شمال آفریقاست و اگر بتوان صادرات ایران از سوریه به سایر کشورها را فعال کنیم، یک مزیت تجارت با سوریه را بازگشایی کرده‌ایم. مدیرکل دفتر غرب آسیایی سازمان توسعه تجارت با تاکید بر تسهیل روند تجارت با سوریه بیان کرد: در گذشته برای صادرات به سوریه دو مسیر تعریف شده بود؛ نخست، کالاها از مرز زمینی به ترکیه و از بندر مرسین ترکیه به لاذقیه انتقال داده می‌شد. درحالت دوم، کالاها از بندرعباس بارگیری و از طریق خلیج‌فارس و دریای سیاه به سوریه می‌رسید. هر دوی این مسیرها طولانی وهزینه‌بر بودند اما درحال حاضر با بازگشایی راه ترانزیت عراق، کالاها یک‌روزه به سوریه خواهند رسید؛ هم‌اکنون کامیون‌های سوری و عراقی درمرزمهران آماده حمل کالا به سوریه هستند. وی با اشاره به موافقت‌نامه تجارت آزاد گفت: تعرفه‌های گمرکی مورد توافق با سوریه به تعرفه صفر تبدیل شده و این موضوع جزو مزیت‌های تجارت با سوریه است؛ همچنین برای تبادلات ارزی با سوریه به توافق‌هایی رسیده‌ایم.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: اقتصاد ایران تجارت سوریه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۵۱۴۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گاز ایران به چین هم می‌رسد؟

یک کارشناس حوزه انرژی گفت: پروژه دیگری که پاکستان در دستور کار دارد اینکه اکنون به پیشنهاد امریکا قرار است از ترکمنستان و با عبور از مسیر افغانستان به پاکستان تا هند پروژه تاپی را اجرا کند و در واقع امریکا بدنبال مسیری برای دور زدن و گرفتن فرصت از ایران است هرچند این پروژه باوجود طالبان در شرایط، اما و اگر و ابهام قرار دارد.

به گزارش ایلنا، قرارداد صادرات گاز به پاکستان با نام خط لوله IP در قالب خط لوله صلح بین شرکت ملی صادرات گاز ایران و شرکت ISGS پاکستان در تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۰۹ (۱۵خرداد ۸۸) به‌مدت ۲۵سال منعقد شده بود و تاریخ آغاز تحویل گاز طبیعی به پاکستان ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴ و میزان حجم گاز طبیعی صادراتی ۸ میلیارد مترمکعب در سال تعیین شده بود.

باوجودی که در ۲۱ اسفند ۱۳۹۱ در چابهار و نقطه صفر مرزی کلنگ آغاز و عملیات ساخت خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان بر زمین زده شد و ایران طبق قرارداد بیش از ۱۱۰۰ کیلومتر خط لوله ۵۶ اینچ را از عسلویه تا ایرانشهر احداث و عملیاتی کرد، اما این پروژه در خاک پاکستان نیمه‌کاره رها شد تا اینکه اسلام‌آباد امسال پس از ۱۰ سال وقفه، خبر آغاز عملیات را اعلام کرد و اکنون بنا دارد ساخت خط لوله انتقال گاز طبیعی از ایران را آغاز کند، اقدامی که به گفته مقامات پاکستان برای تامین نیاز‌های انرژی این کشور ضروری است، به طوری که اکنون سهم واردات گاز به ۲۹ درصد از کل عرضه گاز طبیعی مایع (شامل تولید و واردات منهای گازی که صادر یا ذخیره می‌شود) رسیده است.

در هر حال اکنون کمیته انرژی کابینه پاکستان ساخت ۸۰ کیلومتر باقیمانده از خط لوله ۸۰۰ کیلومتری از مرز ایران تا شهر بندری گوادر پاکستان را با استفاده از بودجه دولتی تصویب کرده است این رخداد هرچند دیر، اما خوشایند است و آنچه ما باید از هم‌اکنون در نظر داشته باشیم برنامه‌ریزیِ ورود به بازار‌های بزرگ‌تر از جمله چین و هند است، بازار‌هایی که اجرای خط لوله پاکستان و البته یک دیپلماسی دوراندیشانه این مسیر را برای ما کوتاه‌تر و شدنی خواهد کرد.

هدایت‌الله خادمی، در ارزیابی اجرایی شدن خط لوله صادرات گاز به پاکستان اظهار داشت: موضوع قرارداد تهران و اسلام‌آباد برای صادرات گاز مربوط به حدود ۱۵ سال پیش است، آن زمان پس از به امضا رسیدن این قرارداد ایران خط لوله انتقال گاز از عسلویه تا مرز این کشور را اجرا کرد و بنا بود که این گاز در نهایت تا هند نیز انتقال پیدا کند، اما مباحثی بوجود آمد که گفته شد پاکستان اعتبار لازم را ندارد و یا تحت تاثیر تحریم امریکا پروژه را معلق نگاه داشت، از نظر حقوقی و قانونی با توجه به بند قراردادی take or pay ما می‌توانستیم علیه این کشور اقامه دعوی کنیم یعنی پاکستان یا باید این گاز را دریافت می‌کرد و یا اینکه در صورت عدم دریافت به همان میزان پول و یا خسارت را پرداخت کند.

وی افزود: ما به وظایف‌مان عمل کردیم و از همان ابتدا و اکنون آماده ارسال گاز به این کشور بوده و هستیم اگر پاکستان برای تحویل گاز مدنظر زیرساخت لازم را نداشت ما می‌توانستیم با استناد به بند مذکور پول و خسارت را دریافت کنیم و اگر از همان ابتدا موضوع را جدی‌تر پیگیری می‌کردیم پاکستان همان زمان نسبت به آماده‌سازی زیرساخت و دریافت گاز اقدام می‌کرد و گاز حتما به سمت هندوستان هم می‌رفت و به این ترتیب پاکستان با توجه به عبور خط لوله سال‌ها به ایران وابسته می‌شد و امکان تحریم هم وجود نداشت.

این کارشناس حوزه انرژی گفت: پروژه دیگری که پاکستان در دستور کار دارد اینکه اکنون به پیشنهاد امریکا قرار است از ترکمنستان و با عبور از مسیر افغانستان به پاکستان تا هند پروژه تاپی را اجرا کند و در واقع امریکا بدنبال مسیری برای دور زدن و گرفتن فرصت از ایران است هرچند این پروژه باوجود طالبان در شرایط، اما و اگر و ابهام قرار دارد.

وی با بیان اینکه اجرای پروژه خط لوله ایران-پاکستان به نفع هر دو کشور و امنیت منطقه است، خاطرنشان کرد: اگر این خط اجرا شود به کشور‌های دیگر از جمله چین هم امکان ارسال گاز را داریم، زیرا اکنون چین به گاز نیاز زیادی دارد، زیرا چند هزار کیلومتر خط لوله با هزینه کشور خودش از ترکمنستان کشیده تا نیاز خود را برطرف کند ما نیز با اجرای خط لوله در کشور پاکستان از همین ابتدا باید به فکر رایزنی و مذارکه با چین برای ارسال گاز به این بازار بزرگ باشیم، زیرا زیرساختی که امنیت اقتصادی ایجاد کند و یک کشور را به ما وابسته کند؛ غیرقابل تحریم است.

خادمی بیان داشت: ما همانگونه که کرسنت را منتفی و میادینی مثل فرزاد و فروزان و آرش.. معلق نگه داشته‌ایم اقدام موثری برای الزام پاکستان به اجرای این خط که می‌تواند گاز ایران را تا چین هم برساند نکرده‌ایم. ضمن اینکه طی سال‌ها میادین گازی غیر از پارس جنوبی را هم توسعه نداده‌ایم، چندین سال است که میزان تولید گاز کشور با مصرف برابر است.

وی تاکید کرد: کشوری به ما اعتماد می‌کند که بتواند در هر زمان که نیاز داشت فوری گاز را دریافت کند و ما باید همواره این مقوله را در نظر داشته و برای عمل به تعهدات مجبور نباشیم که گاز صنایع را قطع و یا محدود کنیم و با اندیشیدن تمامی تمهیدات بدون وقت‌کشی و از دست دادن مجدد فرصت مربوط به تامین مطمئن وارد بازار بزرگی مثل چین شویم.

این عضو پیشین کمیسیون انرژی مجلس یادآور شد: ما باید این موضوع را نیز در نظر داشته باشیم که با وجودی که با فاصله بسیار کمی با روسیه دومین دارنده ذخایر گازی جهان هستیم، اما به لحاظ بازار فاصله زیادی با این کشور داریم، روسیه قبل از جنگ با اوکراین ۲۰ درصد بازار جهان را در اختیار داشت، اما کمتر از یک درصد بازار متعلق به ایران است، اکنون ما باید در نظر داشته باشیم که هر گونه تعلل ممکن است فاصله ما را بیشتر کند کمااینکه از دست رفتن زمان در صادرات به کشور‌های همسایه از جمله پاکستان سود زیادی را از کشور سلب کرد.